De wapenspreuk ‘Berna ut Lucerna’ verwoordt kernachtig de missie van de abdij; ze wil een bron van betekenis zijn. Voor velen was de Abdij van Berne een lichtend voorbeeld, maar wat is de zeggingskracht van de norbertijner traditie heden ten dage? De kloosterwaarden die schuilgaan in de traditie blijken tijdloos en ze krijgen telkens weer een eigentijdse betekenis in de levensverhalen van mensen die zich verbonden voelen met de abdij en haar gemeenschap.
Marieke Moorman, burgemeester van de gemeente Bernheze, deelt met ons wat Berne voor haar betekent en benoemt de kloosterwaarde die haar het meest dierbaar is.
Naastenliefde
“Voor de inbreng van de norbertijnen in onze gemeente ben ik dankbaar. Wat me aanspreekt is dat ze niet alleen over naastenliefde praten, maar er ook handen en voeten aan proberen te geven. In 2016 beleefden we moeilijke tijden rond de mogelijke komst van een asielzoekerscentrum in Heesch. Tijdens een hoorzitting met 58 tegenstanders en 2 voorstanders hield een van de broeders een gloedvol betoog over naastenliefde. Hij riep iedereen op oog te hebben voor de zwakkeren, zonder daarbij de tegenstanders te veroordelen of af te wijzen. Het bleef niet alleen bij woorden, want de abdij biedt tot op de dag van vandaag enkele asielzoekers onderdak.
De Abdij van Berne is in vele opzichten iconisch. Ze speelt een belangrijke rol in de religieuze geschiedenis van onze streek en het kloostergebouw is indrukwekkend. Vorig jaar was ik met mijn 85-jarige oom, die franciscaan is, op bezoek bij de abdij. Bij mij roept de kloostersfeer veiligheid en geborgenheid op. Dan besef ik dat ik mezelf meer rust en tijd wil gunnen voor reflectie. Diepgang moet je blijven voeden. Als burgemeester troost ik soms mensen bij nare gebeurtenissen of verbind ik mensen als ze tegenover elkaar staan. Dat zie ik mijn oom in zijn leven als geestelijke ook doen. We delen de zorg voor mensen, ieder vanuit een eigen perspectief.
Ik wil de norbertijnen aanmoedigen om in de toekomst de poort van de abdij wijd open te houden. Niet alleen voor de ondersteuning die zij mensen geven, maar ook voor de hulp die anderen hen willen bieden.”
Bron: Abdij van Berne
