Door: abt Denis Hendrickx
Lezingen: Matteus 21,1-11; Jesaja 50,4-7; Filippenzen 2, 6-11; Matteus 26,14-27,66

Het oude verhaal wordt deze week weer opnieuw verteld. Het verhaal van de mens die trouw was ten einde toe, die nooit het lijden uit de weg is gegaan, zijn dood aanvaardde en zo het leven vond, voorgoed. Het verhaal dus van Jezus van Nazareth.

Drie jaar lang heeft hij gezworven door de steden en dorpen van zijn land Palestina. Hij ging weldoende rond en verkondigde zo in woord en daad: “dit is het leven dat God wil”. Met zijn goedheid en zijn nabijheid aan mensen weet hij sommigen voor zich te winnen. Een handjevol vissers mag zich zijn vrienden noemen. Armen, zieken, mensen langs de kant zien in Hem een bondgenoot. Maar sterker dan de vriendschap, groeit het netwerk van de haat om Hem heen. De mensen die aan de macht zijn vrezen de onrust die Hij brengt en die mensen zien in Hem een bedreiging. Hij voelt dat wel, maar zet vastberaden toch de volgende stap. Hij gaat naar Jeruzalem, hoofdstad en godsdienstig centrum van het land. Hij gaat naar Jeruzalem om er het paasfeest te vieren, de dag van de bevrijding.

En waarom dan zo nodig naar Jeruzalem, naar toen en nu het broeinest van tegenstellingen, waar het gezag zich wil laten gelden? En waarom uitgerekend op Pasen, als het daar gonst van vreemdelingen en pelgrims? Jeruzalem? Moet dat nou? Dat vroegen zijn vrienden. Dat vragen wij ons nog af. Ja, Jeruzalem moet. Ook daar moet Hij zich laten zien, ook daar zal Hij getuigen, tot Hem de mond wordt gesnoerd. Dat is Hij verplicht aan zijn roeping én aan Degene, die Hem zond. Trouw wil hij zijn en blijven ten einde toe.

Vandaag gaat het nog wel. Hij begint niet zo slecht. Er zijn mensen die juichen; men wil hem tot koning. Triomfantelijk wordt hij ingehaald, ingepalmd. Koning zijn wie wil dat niet?

Wat Hij nooit heeft gezocht dat mag vandaag: één dag koning zijn. Maar Jezus is geen koning, hoog te paard, op gouden troon… Nee, Hij zit op een ezel, een lastdier, Hij sjouwt lasten, pakken vol… Hij helpt mensen die het moeilijk hebben. De mensen voelen zich de koning te rijk met Hem. Hij is royaal in het vergeven, vorstelijk in het delen en dienstbaar voor ieder, ten einde toe. Ook het hongerdoek weet ons vandaag te inspireren. Rechtsonder. De voet van Maria op de boomstronk drukt uit dat God de machtigen ten val brengt en hen uiteendrijft. De grote groene plant die opgroeit uit het kleine zaadje is een teken van God die de kleine verheft.

De hogepriesters en Farizeeën begrepen goed het statement dat Jezus wilde maken. Het voelde als een bedreiging en de gevolgen blijven dan ook niet uit.

Iedereen die vandaag de palmtak in de hand neemt, in navolging van de mensen in Jeruzalem, en Jezus huldigt als redder van de wereld, maakt ook een weloverwogen keuze. Je neemt stelling in de wereld van vandaag. Je beseft dat onze godsdienst geen privé-zak is  die zich alléén maar afspeelt binnen het gezin of het privé-leven.

Jezus streefde geen politieke macht na maar wel verzette Hij zich tegen machten die totalitair of onmenselijk waren. Het hele evangelie wil ons laten zien dat je je als christen niet afzijdig kunt houden van wat er in de wereld gebeurt. De Kerk heeft en ook jij als christen hebt een sociale, christelijke taak binnen de gemeenschap. Als je echt wil leven in de geest van Jezus en Hem wilt navolgen, dan is er mondigheid gevraagd. Niet alleen wanneer het om je eigen belang gaat of het belang van onze Kerk. Als je Jezus wilt navolgen, dan wordt je gevraagd je stem te verheffen tegen schending van mensenrechten. Dan wordt je gevraagd je stem te verheffen tegen armoede, uitbuiting en onderdrukking van mensen in het Zuiden of waar ook ter wereld. Dan wordt je gevraagd om een stem te verheffen tegen aantasting van het milieu, tegen oorlog en tegen handelsbelemmeringen die de zwaksten treffen.

Als je vandaag langs de kant van de weg staat met je palmtak in je hand en Jezus huldigt als redder van de wereld dan vraagt dat van je om de consequenties, politiek en sociaal, daarvan te aanvaarden. Geen gemakkelijke uitdaging waartoe we vandaag worden opgeroepen.