Door: Jan Nabuurs o.praem.

Het is vandaag Sacramentsdag. Herdenking van het Laatste Avondmaal van Christus en zijn leerlingen.
Maar deze herdenking heeft deze morgen tegelijk iets speciaals: In de kerk van Middelrode, één van de kerken van onze St. Augustinus parochie, wordt vandaag feest gevierd, nl. 75-jarig Sacramentskerk.
Een herdenking van dankbaarheid en ontmoeting.
Deze herdenking houdt in dat 75 jaar geleden in Middelrode een eigen parochie werd opgericht door de bouw van een eigen kerk, ontstaan uit de Norbertijnse parochie St. Petrus Stoel te Berlicum.
De nieuwe parochie kreeg de naam H. Sacrament, een benaming die geheel past bij het liturgisch apostolaat van de Norbertijnen met de zg. misweken nl. de actieve deelname van ieder aan de Eucharistie.
De nieuwe parochie en kerk, met pastorie bracht aan de gemeenschap van Middelrode veel vernieuwing: eigen koren, vieringen en feesten, een eigen sacramentsprocessie.
Er kwam een eigen basisschool, er ontstonden nieuwe straten, een eigen kerkhof en later nog een eigen gemeenschapshuis en jeugdgebouw.
Het eigen kerkgebouw werd steeds meer een plaats waar vele generaties hun geloof hebben beleefd en gevierd, een plaats van ontmoeting, waar de gezegende gaven van de Eucharistie, het Sacrament werd gedeeld en ontvangen. Waar de boodschap van Christus werd aangehoord: ontvang het leven met elkaar, ontvang elkaar.

Medechristenen,
Deze overweging van 75 jaar Sacramentskerk past bij het evangelie van vandaag. Daarin hoorden wij de leerlingen van Jezus zeggen: “Stuur de mensen weg, laat ze voor zichzelf zorgen”.
Dat is iets wat Jezus nooit deed: mensen wegsturen. En dan klinkt de oproep van Jezus als een uitdaging: “geven jullie hier de mensen te eten”. En de leerlingen zeggen: “er zijn slechts vijf broden en twee vissen”.
En dan zegt Jezus: “Laat de mensen gaan zitten”. Hij nodigt iedereen uit om te delen. De mensen zagen wat Jezus deed: Hij zegende, hij brak en deelde. Toen begrepen de mensen wat hen te doen stonden.

Medechristenen,
Dit gebaar van Jezus, deze opdracht aan de mensen past bij onze Eucharistie, het heilig Sacrament. Want dit sacrament is meer dan een herinnering aan het Laatste Avondmaal van Christus. De Eucharistie is een heilig gebeuren, hier en nu.
Het is een verkondiging van Christus Boodschap door de lezingen. Het is een maaltijd met Christus gaven, gezegend en gedeeld. Het is een ontmoeting met Gods aanwezigheid en met elkaar: Biddend, bemoedigend, hoopvol, het leven met God en elkaar delen, luisterend, dankend, biddend en zingend.

Elke Eucharistie bevat een oproep, een uitdaging, zoals in het Evangelie van vandaag, waarin Jezus daarin voorging: beleef je leven met je hart, laat je oor luisteren naar kwetsbare mensen, laat je handen dienstbaar zijn voor je medemens. Bouw met je talenten mee aan de opbouw van de gemeenschap, aan een gemeenschapsgevoel.

Sacramentsdag wil ons meegeven:
Het gaat er om elkaar te respecteren: dat is zegenend en biddend.
Het gaat om onszelf te breken voor de ander: dat is dienstbaar zijn en trouw.
Het gaat er om uit te delen van onze overvloed, gevend en dankbaar.
Dan zijn wij als pelgrims van hoop, die als christenen in vrede samenleven, onderweg, synodaal, naar onze eindbestemming: een eeuwige feestmaaltijd bij God de Heer en een ontmoeting met alle dierbaren.